“Οι διακοπές του κύριου Hulot” Μια κλασσική κωμωδία-ύμνος στις θερινές διακοπές

“Οι διακοπές του κύριου Hulot”

Μια κλασσική κωμωδία-ύμνος στις θερινές διακοπές

Οι διακοπές του κ. Hulot (Les vacances de Monsieur Hulot) θεωρούνται ακόμα και σήμερα, επτά δεκαετίες έπειτα από τη δημιουργία τους, ως μια από τις κορυφαίες κωμωδίες όλων των εποχών. Το έργο αποτελεί σταθμό στην εν γένει σταδιοδρομία του σκηνοθέτη. Ο Jacques Tati (1907-1982) σκηνοθέτησε όλες κι όλες έξι ταινίες (Μέρα γιορτής-1949, Οι διακοπές του κ. Hulot-1953, Ο θείος μου-1958, Play Time-1967, Trafic-1971 και Parade-1973). Ο θείος μου τιμήθηκε με το βραβείο Όσκαρ της καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Χαρακτηριστικό γνώρισμα του συνόλου της παραγωγής του Tati είναι η έμφαση στην εικόνα (οι διάλογοι είναι σχεδόν ανύπαρκτοι), η ανάδειξη της συγκυριακής λεπτομέρειας, η παρατηρητικότητα, το λεπτό χιούμορ και, βέβαια, η αστείρευτη ευρηματικότητα. Στις Διακοπές του κ. Hulot, εισάγεται για πρώτη φορά ο αδέξιος αλλά πάντοτε καλοπροαίρετος και πρόθυμος να εξυπηρετήσει χαρακτήρας του κ. Hulot, ο οποίος θα παραμείνει ο απολαυστικός πρωταγωνιστής όλων των υπολοίπων έργων που θα ακολουθήσουν. Πρόκειται για έναν μάλλον μοναχικό άνθρωπο, ο οποίος ζει με τους δικούς του ρυθμούς και δυσκολεύεται να παρακολουθήσει τα όσα διαδραματίζονται γύρω του. Διεκδικεί, ωστόσο, με αξιώσεις τη συμμετοχή του στα τεκταινόμενα, με συνέπεια τη δημιουργία, εξαιτίας αυτής ακριβώς της ανακολουθίας, ξεκαρδιστικών καταστάσεων. Τον Hulot υποδύεται ο ίδιος ο Tati. Πάντως, η μαγιά προϋπήρχε, καθώς ο ταχυδρόμος François, κεντρικός χαρακτήρας της πρώτης κατά σειρά ταινίας (Μέρα γιορτής), είναι ένα πρόπλασμα, η επεξεργασία του οποίου θα οδηγήσει, τέσσερα χρόνια αργότερα στην εμφάνιση και καταξίωση του διάσημου διαδόχου του. O André Bazin, εκδότης του περιοδικού Cahiers du cinéma, έγραφε σχετικά το 1957: “Ο Tati μπορούσε κάλλιστα να αποκομίσει μεγάλα χρηματικά κέρδη, γυρίζοντας σκηνές με πρωταγωνιστή τον μικρό ταχυδρόμο της επαρχίας. Αντ’ αυτού, προτίμησε να περιμένει τέσσερα χρόνια, αναθεωρώντας πλήρως, ύστερα από πολλή σκέψη, την αρχική αυτή εκδοχή. Αποτέλεσμα ήταν ένα αδιαμφισβήτητο αριστούργημα, για το οποίο μπορεί κανείς να υποστηρίξει πως αποτελεί την πλέον ριζική καινοτομία στο χώρο του κωμικού κινηματογράφου από την εποχή των Marx Brothers. Αναφέρομαι, βεβαίως, στις Διακοπές του κ. Hulot”. Ο δε Αμερικανός κωμικός ηθοποιός Buster Keaton, δήλωσε πως τα έργα του Tati, με την υποτυπώδη, μόνο, προσθήκη του ήχου, υπηρετούν και συνεχίζουν την πραγματική παράδοση του βωβού κινηματογράφου στην πλέον αυθεντική της έκφανση.